İNSANLARIN HAYALLERİNİ SÜSLEYEN ÖRNEK İNSAN

İNSANLARIN HAYALLERİNİ SÜSLEYEN ÖRNEK İNSAN

"MUHAMMED"

sallallahu aleyhi vesellem

Esselemu aleykum we rahmetullahi we beraketuhu..

Beni sizlerle bulusturan Rabbime hamd olsun. Rabbim bundan sonra kalemime güç versin…

  Hristiyan dinine mensup olmayan öğrencilerin din dersi yerine aldığı ahlak dersinde bu haftaki konumuz bizim için örneklik teşkil eden insanlardı. Bu haftaki dersimizde bu kişilerin bizim için ne anlama geldiklerini ve hayatımızda ne gibi bir rol oynadıklarını tartıştık.

  Konuya giriş olarak cevaplamamız gereken ilk soru “Bu kişinin benim için ‘örnek insan‘ olabilmesi için ne gibi özelliklere sahip olması gerekiyor?“ idi.  Öğretmenimiz bu soruyu bu haftaki dersimize hazırlamamız için ödev olarak vermis. Ne yazıkki  ben geçen hafta ahlak dersine katılamadığımdan yapabileceğim tek şey arkadaşlarımın yazdıklarını sessizce dinlemekti. Fakat ben parmak kaldırıp düşüncelerini bizimle paylaşan her arkadaşımdan sonra hoş bir şaşkınlık yaşıyordum. Söylenilen her cümle beni hayretler içerisinde bırakıyor ve içimin ısınıp yüzümde hafif bir tebbessümün oluşmasını sağlıyordu. 

  İlk arkadaşım bu kişinin gerçekci bir kişiliğe sahip olması gerektiğini söyledi.  Böylelikle yaptığı şeyler gerçekle bağdaşacak, normal insanların ulaşamayacağı kadar yükseklerde, abartılı ve aşırı olmayan her insanın yapabileceği türden eylemler haline dönecekti.  Bu arkadaşım aslında her insanın kapasitesine uygun ve ona zor gelmeyen seyler yapan, bize bir gökyüzü yıldızı kadar uzak insanlardan ziyade kendi içimizden biri olan bir kişiyi anlatmaya çalışıyordu.

“Sizin için, Allah'ı ve ahiret gününü arzu eden ve Allah'ı çok zikreden kimseler için, Allah'ın Resûlünde güzel bir örnek vardır.“ (Ahzap Suresi, 21. Ayet.)

  Zaten “örnek“ kelimesini duyduğumda aklıma gelen ilk şey Rabbimizin alemlere rahmet olarak gönderdiği son nebisiydi. Baktığımız zaman dünyada tüm hayatının örnek alındığı Rasulullah sallahu aleyhi vesellemden başka kim var ki? 
Onun kızmasını, sevinmesini, yemek yemesini, ibadetlerini, gülmesini ve ağlamasını hiçbir kuşkuya düşmeden örnek almıyor muyuz? Ve arkadaşım gerçekci ve kolaycı olunmasından bahsetmisti ya hani...

“Allah kimseyi gücünün yettiğinden başkasıyla mükellef kılmaz.“ (Bakara Suresi, 286. Ayet)

“Onu yüceltmeniz ve böylece şükretmeniz için size kolaylığı ister; güçlüğü istemez.“ (Bakara Suresi, 185. Ayet)

  Rasulullah sallahu aleyhi vesellem dünyadaki en gerçekci kişi değil miydi aslında? Bizim için zorluk istemeyen Rabbimiz yine bize örneklik teşkil etmesi için gönderdiği Rasülüyle de bize zorluklar yüklemedi. O her insanın örnek alabilecegi kadar sade bir karaktere sahipti ve aynı zamanda dünyada görülebilecek en muhteşem insandı. Benim zihnimde bu gibi bir yığın düşünceler gezine dursun bir diğer arkadaşım söz aldı.

Oda bu kişinin hiçbir olayda pes etmemesi gerektiğini, tüm zorluklara rağmen pozitif olmayı elden bırakmaması gerektigini söyledi. Arkadaşıma göre her insan hata yapabilirdi ve bu yüzdende bu kişiden o kadarda mükemmel olmasını beklemiyordu. O dakikalarda gözyaşı pınarlarım sözümü dinlemek istemeyip bana karşı koymayı deneselerde, hafif parlak gözlerle durumu atlattım. Yine her cümle O’nu anlatmıyor mu? 
Rasulullah sallallahu aleyhi vesellemde insan olması hasebiyle hatalar yapmıs ve Rabbimiz onu vahiyle uyarmıştır. Bu nedenle O hatalardan arındırılmıs bir insandır. Aslında Nebi sallallahu aleyhi vesellem bazen insanların beklentilerindende öte bir muhteşemliğe sahip. “O heva ve hevesinden (keyfine göre)  konuşmaz.“ (Necm Suresi, 3. Ayet)

  Bu konuda yazdıklarını okuyan son arkadaşımda bu konuda söylenebilecek birçok şeyi söyledi ve son noktayı koydu sınıfta: ”Bu insan sempatik olmalı ve her şeyden önce irade gücüne sahip olmalı. Zor durumlarda kesinlikle pes etmemeli ve savaşmaya devam etmesi gerektiğini bilmeli. Hayatta bir kez düşerse eğer tekrar kalkabilmeyi bilmeli ve sürekli yükselme çabasında olmalı. Aynı zamanda bu insan diğer insanlarada katlanabilmeli. Onun icin diğer insanların ne düşündüğünün bir önemi olmamalı ve sadece kendi yolunda ilerlemeli.”

  Bu cümleleri duyduktan sonrada içimi bambaska bir sevinç kapladı ve diğer insanların arayışında olduğu “O” kişiyi biliyor ve O’na uyuyor olmamın huzuruyla Rabbime şükrettim. Aslında bu arkadaşlarım belkide hayatlarında hiç Rasulullah sallallahu aleyhi vesellemin hayatını okumadılar veya O’nu bir örnek olarak görmediler. Fakat Rabbimizin tabiatlarına koydugu “Mükemmel insan” betimlemesi ellerinde olmadan onlara bu cümleleri yazdırdı.

  Ögretmen yazdıklarını okuyan her arakdaşımdan sonra bu yazılan özelliklerin kişinin karakterine göre değiştiğini söylesede, ben bu beklentilerin sonunun sadece tek bir güneşe çıktığının farkındalığıyla çıktım sınıftan o gün…

”İşte bu herkesin arayışında olduğu insan alemlere rahmet olarak gönderilen son Nebidir.” diye haykırmak istedim o an. Bu haftaki dersin bu 15 dakikasında insanların ışığa olan ihtiyacını gördüğümde içimde fırtınalar kopsada, bu fırtınalar yerlerini daha sonra serin meltemlere bıraktı. Rabbim bu serin meltemlerin sebebi olan düsüncelerimi gerçekleştirmeyi nasib etsin. Tek isteğim onlara bu sonsuz ışığı anlatmak.

  İslam bilginlerinden İbn Hazm’ın şöyle söylediği kaydedilmektedir: “Ahiret iyiliğini, düzgün yaşayışı ve bütün faziletleri kazanmak isteyen kişi,  Muhammed sallallahu aleyhi vesellemi örnek alsın. Çünkü Rasulullah bütün hayırlarda en ileridedir. Allah O’nun ahlâkını övmüş, faziletleri en mükemmel şekliyle O’nda toplamış ve O’nu her türlü kusurlardan arındırmıştır.”

Şunu iyi bilelim ki O, sadece kuru bir örnek değil, her emri yerine getirilmesi lazım gelen ve her hareketi benimsenip, hayata yansıtılması gereken bir rehberdir.

Zeynep Yusra